Over grenzen

Ik was met onze Duitse vrienden op de voormalige grens tussen Oost- en West Duitsland. Inmiddels is het ruim 30 jaar geleden dat het IJzeren Gordijn neergehaald is, maar ik merkte aan onze vrienden hoe deze grens bepalend aanwezig was in hun jonge leven. Beide zijn zij opgegroeid in het voormalig Oost-Duitsland. Als je het niet weet, lijkt de grens er nooit te zijn geweest. We suizen met een lekkere snelheid in een luxe auto van een bekend merk door de bosrijke en heuvelachtige omgeving en opeens zegt onze vriend: hier begon het Sperrgebied. Het staat in zijn geheugen gegrift. Ik zie alleen maar bomen en de weg lijkt voor mij overal hetzelfde, maar hij kent deze plek en weet: vanaf hier kon ik vroeger niet verder! Ze nemen ons mee naar gebied waar restanten van de grens in tact zijn gelaten als nagedachtenis aan die tijd. Het beklemt me. De hekken met prikkeldraad, de wachttorens, het niemandsland waar mijnen lagen……

Fysiek waren onze vrienden weliswaar gebonden, maar hun gedachten waren vrij. Met hun geest konden ze over grenzen heen, ook over deze grens. Zij waren serieus aan het overwegen om te vluchten, toen zij afstudeerden en de Berlijnse muur viel. Direct grepen ze de kans om naar West-Duitsland te trekken en daar een baan te zoeken. Ze lieten zich zien, op nieuwe plekken, kregen kansen en bouwden met hard werken een goed bestaan op. Veel mensen uit het voormalig Oost-Duitsland waren daar niet toe in staat. Ze zaten vast in hun dagelijks bestaan, er was jarenlang voor ze gedacht en de vrijheid was hen te veel. De veiligheid van ‘weten wat je hebt’ belemmerde ze om de grens op te zoeken, laat staan over te gaan….. zelfs nu de grens er niet meer was.

Hoe staat het in ons leven met grenzen?
Over grenzen gaan is niet zo eenvoudig. We hebben zelf vaak versperringen opgeworpen en misschien zelfs wachttorens neergezet. Pas op! Niet uit de veilige zone! Begrijp me niet verkeerd, het is goed om je eigen grenzen te bewaken. Grenzen geven ons veiligheid en ze zorgen ervoor dat we aan ons vertrouwen kunnen werken. Daarbuiten moet je weer nieuwe paden zoeken. Dat is spannend. Maar kan ook de weg zijn naar openheid, ruimte, vrijheid, nieuwe contacten, naar de ander, naar jezelf.

De Clown
De clown heeft alles te maken met grenzen. Hij kent zijn eigen grenzen en hij houdt rekening met de grenzen van de ander en respecteert die. De clown reikt graag over grenzen om contact te maken. Oprecht, zonder zich op te dringen. Dan ontstaat de verbinding, dan komt de herkenning en de lach. Dan voelen we de bevrijding. Die vaardigheid zet ik graag in als Contactclown bij mensen met dementie of een verstandelijk beperking, maar ook als trainer in cursussen en teamtrainingen. Als we ons durven laten zien, zoals we zijn, dan gaat het prikkeldraad opzij en kunnen we contact maken met onszelf en de ander. Daar worden we zoveel leuker van!

Nieuwsgierig?
Ben je nieuwsgierig naar wat ik te bieden heb aan clowns-trainingen en workshops, naar hoe ik als Contactclown in de zorg de grens neerhaal die dementie vaak opwerpt, naar hoe ik jouw team grensverleggend kan laten communiceren? Kijk dan rustig hier rond op mijn website. Die is altijd open. En neem contact op als je vragen hebt en meer wilt weten over mijn werk en wat ik voor je kan doen.

Over grenzen….
Van Marike, één van mijn cursisten in een clownsworkshop, ontving ik de volgende reactie:
,,Voor mij was het een bijzondere dag uit mijn comfortzone, die me waardevolle inzichten heeft opgeleverd. Het was een dag vol plezier, humor en uitproberen. De groep was erg prettig. In korte tijd ontstond een goede warme sfeer. Hilde gaf vertrouwen en luchtigheid aan het geheel. Dat was erg fijn. Ik denk nog regelmatig terug aan mijzelf met de clownsneus op en glimlach dan even van binnen.”